รีวิว ติดต่อราชการญี่ปุ่น!!!!

1

    พูดถึง “ติดต่อราชการ” แล้ว เชื่อว่าไม่ว่าใครก็ต้องถอนใจซะสองรอบก่อนกรอกตาบน.... สถานที่ที่ เราไม่อยากมาก็ต้องมา ครั้งนี้เลยขอมาแชร์ประสบการณ์ติดต่อราชการของชางเกาะกัน (เพราะคิดว่าถ้ามาเที่ยวคงไม่มีโอกาสนี้แน่นอน 5555) เนื่องจากตอนนี้ ณ วันที่เขียนยังเป็น นักเรียน อยู่ เลยยังมีโอกาสที่ต้องติดต่ออะไรมาก แต่ก็อยากเล่าให้ฟังอะ 

2

    หลังจากมาเหยียบแผ่นดินเกาะแล้ว ที่แรกที่เป็นที่หมายอย่างหนึ่งคือ ที่ทำการเขต 市役所 しやくしょ เข้าไปเพื่ออะไร?? หลักๆ ตอนแรกมีอยู่ 2 อย่างที่ต้องทำ คือ “แจ้งย้ายเข้า” และ “ลงทะเบียนประกันสุขภาพ” ในแต่ละเขตที่ไปก็จะมีเคาเตอร์รับเรื่องอยู่ ถ้าที่โตเกียวบางเขตจะมีเคาเตอร์แยกไว้ให้ชาวต่างชาติโดยเฉพาะเลย..... (เอาจริงๆคือ ต่างชาติบางคนไม่ค่อยได้ภาษาการแยกเคาเตอร์ก็ทำให้ไม่ไปทำให้เคาเตอร์อื่นล้าช้า) แต่ถึงแม้จะเขตไหนก็ตามเมื่อเราก้าวเท้าเข้าสู่เขต พนักงานต้อนรับก็จะส่งยิ้มเข้ามาและถามเราทันทีว่า “มาติดต่อเรื่องอะไรคะ คุณลูกค้า” แค่นี้ก็ประทัปใจกว่าข้าราชการแถวบ้านเกิดแล้วววววว

3

    “เออ ทางซัปโปโรยังไม่ส่งข้อมูลเรื่องรายได้ลงมาให้เลยค่ะ” คุณป้าราชการกล่าว เมื่อเราเอาบัตรต่างด้าวใบใหม่มาแสดงเพื่อโอนข้อมูลประกันสุขภาพ “คงต้องรบกวนโทรไปให้ทางนั้นส่งเอกสารกลับมา แล้วต้องมายื่นนะคะ” ถ้าขาดข้อมูลดังกล่าว ทางเขตจะปรับราคาประกันสุขภาพเป็นราคาสูงเท่ากับคนมีรายได้ขั้นต่ำ (ตกปีละ 45,000¥) แต่ในกรณีเป็นนักเรียนที่ยังไม่มีรายได้ (งานพิเศษถ้าทำเยอะๆบางทีก็ต้องเสียแพงขึ้นนะ เพราะถือว่าเป็นรายได้บุคคลเหมือนกัน) จะตกปีละ 14,500¥

    “เออ….แล้วต้องติดต่ออะไรยังไง รบกวนเขียนชื่อเอกสารให้ด้วยได้ไหมคะ??” คุณป้าเองก็มองหน้า ก่อนจะมองชะเง้อๆไปด้านหลังเรา ก่อนจะยิ้มออกมาให้ “อืม.....ตอนนี้ก็ไม่มีลูกค้าท่านอื่น เดียวทางนี้โทรติดต่อให้เลยค่ะ” ห๊ะ............

    พูดจบคุณป้าก็หันกลับไป เปิดแฟ้มบันทึกข้อมูลเบอร์โทร แล้วกดโทรศัพท์ด้วยความไวแสง.....ไม่ถึง 5 นาทีคุณป้าก็เดินกลับมาพร้อมเอกสารของเรา “เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณที่ใช้บริการ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะคะ” เออ....นั้นมันคำพูดของฝั่งนี้ค่าาาาาาา

    แล้วเราก็กลับบ้านด้วยความสุขสบายใจ รวมเวลาในการมาติดต่อเขตแล้วไม่ถึง 30 นาที (เขตที่นี้ทำงานกันไวมาก ช่วงพีคคือเดือน 4 ที่เป็นฤดูย้ายถิ่นของชาวเกาะ คนจะเยอะเป็นพิเศษแต่ก็เสียเวลาแค่ 1-2 ชม.) แต่ว่า..........

4

    หลังจากวันนั้นประมาณ 1 เดือน ใบแจ้งหนี้ประกันสุขภาพของปีนี้ก็ส่งมาถึงบ้าน ด้วยราคา 45,000¥ มันหมายความว่า.....เราต้องกลับไปติดต่อเขตเพื่อชี้แจงขอลดราคาเอง.........(ใครโดนแบบนี้แล้วเป็น นศ. เอาพวกบัญชี ค่าเช่าบ้าน บัตร นศ. ติดตัวไปด้วยตอนติดต่อนะ เราเอาแค่ใบแจ้งหนี้ของปีก่อนไป)

    หลังดึงบัตรคิวแล้วมานั่งรอ ข้าราชการหนุ่มแว่น ก็เรียกคิวของเราหลังนั่งได้ไม่ถึง 10 นาที ตอนจังหวะที่เรายกมือเตรียมหยิบกระเป๋าลุกไปที่เคาเตอร์นั้น พี่แว่นของเราก็เดินเข้ามาพร้อมบอร์ดเอกสารในมือ “สวัสดีครับวันนี้มาติดต่อเรื่องอะไรครับคุณลูกค้า” พร้อมมานั่งย่อต่อหน้าเรา เพื่อไม่ยืนค้ำเราที่นั่งอยู่ หลังจากอธิบายเรื่องค่าประกันสุขภาพไป พี่แว่นก็ขอรับเอกสารไปตรวจสอบให้ ไม่นานก็เดินกลับมาหาเราที่นั่งรอ “เออ พอดีทางซัปโปโรยังไม่ส่งเอกสารมาให้ทางนี้เลยครับ ถ้ายังไงให้ผมลองติดต่อให้ คุณลูกค้ามีธุระอะไรไหมครับเพราะอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย” พี่แว่นคะ....หนูนั่งเนี่ยเบาะยังไม่ทันอุ่นเลย........ก็เลยพยักหน้าไปเบาๆ พี่แว่นรับเอกสารแล้วเดินหายเข้าไปหลังเคาเตอร์อีกรอบ

    คงใช้เวลาพอสมควรละมั้ง....?? หลังเล่นเฟสรอสักแปปเลยเปิดเป้ว่าจะหยิบนิยายที่ติดไว้ในเป้มานั่งอ่านรอ พี่แว่นก็เดินกลับออกมาแล้ว......(รวมเวลาแล้วไม่ถึง 10 นาที) “ทางซัปโปโรจะส่งเอกสารมาให้ทางนี้ภายในวันนี้ แต่ไม่อยากให้คุณลูกค้าเสียเวลา ทางเราเลยขอออกใบแจ้งหนี้ใหม่ตามนี้นะครับ มีอะไรอย่างอื่นให้ช่วยอีกไหมครับ??” ...........

5

    สรุป เราเสียเวลาไม่เคยเกิน 2 ชม.แม้จะเป็นช่วงพีคสุด ในการมาติดต่อราชการของชาวเกาะ....ข้าราชการทุกคนทำงานกันแบบเต็มที่ และ ทำงานดีสุดๆ........ เรียกว่า เป็นของดีประจำชาติอีกอย่าง ที่นักท่องเที่ยวคงไม่มีโอกาสได้มาสัมผัสกันแน่นอน แต่....พี่ทำกับหนูแบบนี้ หนูจะกลับไปทนป้าๆที่บ้านเกิดหนูได้ยังไงละค่าาาาาาา ฮือออออออออออออออ