KaMai Room

บันทึกการเรียนป.โทรายสะดวก.... หลังเปิดเรียนมาสักพักก็เริ่มรู้ไต๋อาจารย์แต่ละคน..... วันนี้ขอเล่าถึงวิชา Software Engineer ก่อนละกัน.... ปกติแล้วคนอื่นน่าจะชอบเล่าถึงอะไรที่มันน่าสนใจกัน แต่ทางนี้ขอมาเล่าอะไรที่มันน่าเบื่อกันดีกว่า.... วิชานี้เป็นวิชาที่คนลงเยอะที่สุด....วันแรกที่เข้าเรียนก็ทำเอาแปลกใจว่าทำไมคนถึงเยอะกว่าวิชาอื่นจนเทียบไม่ได้ขนาดนี้ (คู่แข่งคือวิชา Network) พอเรียนไปได้ 2 คาบเลยเข้าใจ..... 1.  วิชานี้ไม่มีการบ้าน........... 2. วิชานี้ไม่มีสอบ................. 3. วิชานี้อาจารย์แกชิว และใจดี ผลคือ เด็กก็เลยแห่กันลงเอาเกรดนั้นเอง......  และจากส่วนผสม 3 อย่างนั้น....จึงส่งผลต่อการเรียนการสอนในห้องอย่างมหาศาล วิธีการเรียนก็เหมือนวิชาอื่น ๆ ที่อาจารย์จะแจก Text book มาเล่มหนึ่ง แล้วแบ่งหัวข้อให้นศ.แต่ละคนไปศึกษามาแล้วมาสอนหน้าห้อง....  เนื่องจากเป็นวิชาที่ชิว ผลที่ได้คือ การที่เด็ก นศ.ถอด ประโยคในหนังสือออกมาทีละประโยค แล้วมายืนอ่านแปลหน้าห้องเป็นภาษาญี่ปุ่น ขาดตรงไหนอาจารย์ก็จะคอยเสริมคอยแปลให้ ซึ่ง.....สำหรับเราที่อ่านจากภาษาอังกฤ...

     เนื่องจากช่วงนี้เห็นข่าวไหลๆมาตาม FB เกี่ยวกับทั้ง พี่ไปรฯ “รับน้าา” หรือ Kerrx (ขออนุญาติเซ็นเซอร์ชื่อเดียวโดนฟ้อง....) ที่เหมือนโดนเชื้อ “รับน้าาา” เข้าไปจนเริ่มเดบิวตัวเองแข่งกับไปรฯไทยอย่าง งงๆ.....      เลยอยากมาแบ่งปันประสบการณ์การใช้บริการไปรฯชาวเกาะกันบ้าง       เนื่องจากมีความจำเป็นต้องย้ายบ้าน จากเกาะใกล้ๆ ชายแดนรัสเซีย ลงมายัง เกาะใหญ่ ก็เริ่มหาวิธีย้ายสัมภาระจำนวนมาก (ที่ไม่คิดว่าคนคนหนึ่งมันจะมีของได้มากขนาดนี้....) ลงมาด้วยงบประมาณที่ถูกที่สุด      เริ่มจาก ส่วนใหญ่แล้ว ทุกคนจะพุ่งหน้าไปที่บริษัทรับย้ายบ้าน แต่เนื่องจากช่วงที่ย้ายนั้นเป็นช่วงปลายเดือน มีนา เข้าต้นเดือน เมษา พอดี ซึ่งนับเป็นช่วงที่ชาวเกาะเค้ากำลังอพยพย้ายถิ่นพอดีด้วย ทำให้ต้องใช้เวลาส่งของเป็นอาทิตย์กว่าจะถึง....          ประเด็นมันคือ.....ข้าพเจ้าจิไม่มีที่นอน(ฟุต้ง) เป็นอาทิตย์นั้น อาจถึงตายได้ด้วยอากาศที่มันยังไม่อุ่นเต็มที่....      หลังจากมึนๆ คิดหาหนทาง ผู้ดูแลหอเลยส่งใบส่งพัสดุ...

บันทึกของการเรียน ป.โท รายสะดวก..  หลังจากฝ่าสายฝนที่เทลงมาแบบเหมือนอดกลั้นมาหลายวันก็ถึงห้องเรียนคนแรก(อีกแล้ว....) เด็กนศ.ญี่ปุ่นแต่ละคนก็ดูมีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองดี จนบางคนเราน่าจะเข้าไม่ถึง..... เสียงออดดัง พร้อมกับอาจารย์ที่ปรึกษาที่เดินเข้ามาพร้อมถุงผ้าสีแดงใบสด ไม่พูดอะไรมากก่อนจะแจกเอกสารอธิบายตัววิชาในภาคเรียนนี้ นอกจากตัวหัวข้ออธิบายว่าวิชานี้จะสอนอะไรแล้ว สิ่งที่เห็นคือ ภาษาอังกฤษจำนวนมากในระดับที่เหล่าหนุ่มนศ.ญี่ปุ่นร้องโหยหวนกันเบาๆ....... “เอาละ จะเริ่มอธิบายคาบเรียนแล้วนะ” หลังจากนั้นก็เป็นการอ่านภาษาอังกฤษตามที่เขียนเอาไว้  ระบบของทางมหาลัยคือ ในคาบแรกจะเป็นการอธิบายรายวิชาทั้งหมดว่า จะสอนอะไร ใช้หนังสืออะไร และสอบเก็บคะแนนยังไง..... หลังจากนั้น นศ.ก็สามารถเลือกที่จะลง หรือ ไม่ลงในรายวิชานั้นๆได้อย่างอิสระ (ยกเว้นวิชาที่ อ.ที่ปรึกษาเราเป็นเจ้าของวิชาอ่านะ ถ้าไม่ลงก็อาจจะมีดราม่ากันก็เป็นได้.....) พูดง่ายๆก็เหมือนการทดลองเรียนดูก่อน น่าสนใจ ชอบไม่ชอบ ก็ค่อยเลือกลงกันอีกที ในช่วง 3 อาทิตย์แรกหลังเปิดเทอม ถือว่าเป็นระบบที่ทางมหาลัยไทยควรน...