วิชาเรียนน่าหลับประจำสัปดาห์

บันทึกการเรียนป.โทรายสะดวก....

หลังเปิดเรียนมาสักพักก็เริ่มรู้ไต๋อาจารย์แต่ละคน..... วันนี้ขอเล่าถึงวิชา Software Engineer ก่อนละกัน....

ปกติแล้วคนอื่นน่าจะชอบเล่าถึงอะไรที่มันน่าสนใจกัน แต่ทางนี้ขอมาเล่าอะไรที่มันน่าเบื่อกันดีกว่า....

วิชานี้เป็นวิชาที่คนลงเยอะที่สุด....วันแรกที่เข้าเรียนก็ทำเอาแปลกใจว่าทำไมคนถึงเยอะกว่าวิชาอื่นจนเทียบไม่ได้ขนาดนี้ (คู่แข่งคือวิชา Network) พอเรียนไปได้ 2 คาบเลยเข้าใจ.....

1.  วิชานี้ไม่มีการบ้าน...........

2. วิชานี้ไม่มีสอบ.................

3. วิชานี้อาจารย์แกชิว และใจดี

ผลคือ เด็กก็เลยแห่กันลงเอาเกรดนั้นเอง...... 

และจากส่วนผสม 3 อย่างนั้น....จึงส่งผลต่อการเรียนการสอนในห้องอย่างมหาศาล วิธีการเรียนก็เหมือนวิชาอื่น ๆ ที่อาจารย์จะแจก Text book มาเล่มหนึ่ง แล้วแบ่งหัวข้อให้นศ.แต่ละคนไปศึกษามาแล้วมาสอนหน้าห้อง.... 

เนื่องจากเป็นวิชาที่ชิว ผลที่ได้คือ การที่เด็ก นศ.ถอด ประโยคในหนังสือออกมาทีละประโยค แล้วมายืนอ่านแปลหน้าห้องเป็นภาษาญี่ปุ่น ขาดตรงไหนอาจารย์ก็จะคอยเสริมคอยแปลให้

ซึ่ง.....สำหรับเราที่อ่านจากภาษาอังกฤษโดยตรงแล้วทำความเข้าใจเลย มันกลายเป็นวิชาแห่งความง่วงอย่างสมบูรณ์แบบ (แล้วดันเรียนหลังกินข้าวเสร็จพอดีด้วย......)

ต่างจากวิชาอื่นที่อาจารย์จะคอยกระตุ้นให้เกิดการถาม การร่วมแสดงความเห็นระหว่างการสอน วิชานี้ อาจารย์กลายเป็นคนทำแทนผู้สอนทั้งหมด.....

ที่น่าสังเกตุคือ นศ.ชาวเกาะ จะยกตัวอย่างประยุกต์ไม่ค่อยเป็น ตัวอย่างทั้งหมดจะถูกอ้างอิงมาจากภายในหนังสือเท่านั้นเหมือนไม่มีการหา Referrence อื่นเพิ่มในการเตรียมสอนหรือนำเสนอ 

หรือ ถ้าถามคำถามเชิงประยุกต์หน่อย ชาวเกาะก็จะตีมึนใส่เบา ๆ..... เรียกว่าถ้าเป็นเรื่องสกิลการแถละก็คนไทยนี้กินขาด......

(แต่คิดไปคิดมา ฝั่งคนไทยนี้ก็แถเกินไปอีก......ความพอดีในโลกนี้มันช่างตลกจริงๆ......)