KaMai Room

1     พูดถึง “ติดต่อราชการ” แล้ว เชื่อว่าไม่ว่าใครก็ต้องถอนใจซะสองรอบก่อนกรอกตาบน.... สถานที่ที่ เราไม่อยากมาก็ต้องมา ครั้งนี้เลยขอมาแชร์ประสบการณ์ติดต่อราชการของชางเกาะกัน (เพราะคิดว่าถ้ามาเที่ยวคงไม่มีโอกาสนี้แน่นอน 5555) เนื่องจากตอนนี้ ณ วันที่เขียนยังเป็น นักเรียน อยู่ เลยยังมีโอกาสที่ต้องติดต่ออะไรมาก แต่ก็อยากเล่าให้ฟังอะ  2     หลังจากมาเหยียบแผ่นดินเกาะแล้ว ที่แรกที่เป็นที่หมายอย่างหนึ่งคือ ที่ทำการเขต 市役所 しやくしょ เข้าไปเพื่ออะไร?? หลักๆ ตอนแรกมีอยู่ 2 อย่างที่ต้องทำ คือ “แจ้งย้ายเข้า” และ “ลงทะเบียนประกันสุขภาพ” ในแต่ละเขตที่ไปก็จะมีเคาเตอร์รับเรื่องอยู่ ถ้าที่โตเกียวบางเขตจะมีเคาเตอร์แยกไว้ให้ชาวต่างชาติโดยเฉพาะเลย..... (เอาจริงๆคือ ต่างชาติบางคนไม่ค่อยได้ภาษาการแยกเคาเตอร์ก็ทำให้ไม่ไปทำให้เคาเตอร์อื่นล้าช้า) แต่ถึงแม้จะเขตไหนก็ตามเมื่อเราก้าวเท้าเข้าสู่เขต พนักงานต้อนรับก็จะส่งยิ้มเข้ามาและถามเราทันทีว่า “มาติดต่อเรื่องอะไรคะ คุณลูกค้า” แค่นี้ก็ประทัปใจกว่าข้าราชการแถวบ้านเกิดแล้วววววว 3     “เออ ท...

1      คุณเคยเป็นโรคติดมือถือกันไหม..... ไม่ว่าจะกินข้าว อาบน้ำ นอนกลางวัน หลังจากวันนั้น มือถือก็ไม่เคยห่างกายเรา คือพกไว้เฉยๆ ยิ่งเวลาออกไปนอกบ้านไม่กล้าจะหยิบมาเล่นเยอะ กลัวแบตหมด..... จนกระทั่งเช้าวันหนึ่ง ที่กำลังจะออกไปเที่ยวสวนสัตว์ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา.... “จากร้านเพนกวิ้นนะคะ ยินดีด้วยนะคะ ทางร้านขอรับคุณเข้าทำงาน แต่ว่า.....” (แต่....ทำไม......) “นอกจากแผนกขายของแบรนด์เนมแล้ว สามารถทำแผนกอื่นได้ไหมคะ พอดีตอนนี้แผนกขายของใช้ประจำวันกำลังขาดคนเป็นอย่างมาก” “ได้ค่ะ......ทำค่ะ........” (ให้บุกน้ำลุยไฟหนูก็ทำค่ะ.......) “งั้นเดียวจะจัดส่งเอกสารไปให้ที่บ้านนะคะ รบกวนเขียนแล้วนำมาวันเริ่มงานด้วย แล้วจะรอมาทำงานด้วยกันนะคะ ขอบคุณค่ะ” ………… รู้ตัวอีกทีกำลังเขย่าคอเพื่อนที่กำลังจะออกไปเที่ยวด้วยกัน....แล้วบอก ตูได้งานแล่ววววววว งานเด็กจัดของขึ้นชั้น มันจะไปยากอะไรละ ชิวววว  (ก็คิดไปแบบนั้นโดยไม่รู้ว่าประตูนรกกำลังเปิดออกอย่างช้า....ช้า......) 2     “เปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วมาตรงนี้นะคะ จะเรียกหัวหน้าแผนกมารับตัวไปสอนงาน” รอบนี้ พนง...

1. ตอนที่เริ่มเรียนที่โรงเรียนภาษาในเมืองซัปโปโรนั้น จิตวิญญาณที่ยังเต็มเปื่ยมว่า “ตูอยากลองทำไบท์โตะ (งานพิเศษ) แบบพวกตัวการ์ตูนในเมะให้ได้!!” นับว่าเป็นอีกหนึ่ง Mile stone ที่อยากทำถ้าได้มาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นแล้ว.....(ถึงเมืองที่เลือกไปเรียนภาษาจะโดนเรียกว่าเป็น รัสเซีย บ่อย ๆ ก็เถอะ.....) ขั้นแรกของการจะหางานทำนั้นคือ..... ต้องพูดให้รู้เรื่องก่อน การทำงานไม่ว่าที่ไหนก็ตาม ไม่ว่าเค้าจะบอกว่า ภาษาญี่ปุ่นยังอ่อนแอก็ทำได้ แต่เชื่อเถอะ ยังไงก็ต้องเจอการใช้ภาษาญี่ปุ่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี ดังนั้น ทางที่ดี เราควรให้ภาษาเราแน่นในระดับหนึ่งก่อน นอกจากจะไม่เหนื่อย ในการทำงานแล้ว ยังสามารถทำให้เรามีโอกาสได้ทำงานที่กว้างมากขึ้นอีกด้วย โดยส่วนตัวแล้ว ไม่ค่อยชอบการหางานจากเว็บไซต์หรือการเมลล์ไปเพื่อสัมภาษณ์ในบริษัท หรือ ร้านที่เรายังไม่เคยใช้บริการ เพราะเราจะไม่รู้รูปแบบของงานหรือขอบเขตของภาษาที่เราต้องใช้  วิธีสมัครงานเลยเป็นการโทรไป (ร้านเพนกวิ้น) กับ เดินไปคุยกับเจ้าของร้าน (ร้านอาหารไทย)   ซึ่งครั้งนี้อยากจะเล่าแค่ในส่วนของร้านเพนกวิ้นก่อน ถ้าใครอยากรู้เรื่อ...